De wandeling met prive gids bij vulkaan Arenal is erg goed geslaagd. We hebben onderweg erg veel gezien, vooral dankzij de gids. Hij zocht met het grootste gemak een aantal toekans voor ons op. Met de enorme sterrekijker die hij bij zich had zaten de beesten zo'n beetje op onze schoot. Goed, het weer hier.... het is regen seizoen, niet dat we daar iets van merken, want wederom hadden we geen regen (blijkbaar uniek). We hebben dus de vulkaan aan alle kanten kunnen bewonderen. Het is wel een actieve vulkaan dus het moet van een afstandje. Dit levert erg mooie plaatjes op, er schieten namelijk de hele dag door grote blokken steen uit de kraters. Deze zijn dan eigenlijk alleen 's avonds te zien bij donker (van 17:30). Erg mooi om die rollende blokken gloeiende gesteente uit mekaar te zien spatten.
Vanuit Fortuna hadden we een tourtje geboekt richting Cano Negro een groot wetlands park bij de Nicaraguaanse grens. We hadden het zo geregeld dat we de tour zouden doen, mee zouden lunchen (ja,ja) en daarna in Los Chilles, de grensplaats, zouden worden afgezet. Zo gezegd zo gedaan maar eerst hebben we een uur of drie rondgevaren, samen met een luttel aantal dikke Yanks op de Rio Frio, die daar stroomt. We hadden een goeie gids en kapitein die voor ons aardig wat wildlife hebben gespot. Zoals daar zijn kaaimannen, diverse vogels waaronder 3 soorten reigers en de Kingfisher (als iemand de Nederlandse naam weet van deze aan de ijsvogel gerelateerde vogel horen we het graag..) en een soort nachtvogel waarvan we de naam sowieso al niet hebben gehoord maar wel erg zeldzaam blijkt te zijn. Verder hebben de usual apen en leguanen gezien maar de highlight waren toch wel ieniemienie vleermuizen die op een rijtje op een boom zaten. Echt super gaaf om te zien vooral omdat ze zo'n goede schutkleuren hebben dat ze bijna niet te zien zijn. Als ze opgeschrikt worden gaan ze wiebelen in de vorm van een slang of een takje zodat het roofdier denkt dat het iets anders, en dus niet interessant, is.
Omdat we niet erg voorbereid waren op een tripje naar Nicaragua hebben we dit maar overgeslagen en zijn we de volgende dag voor een soort ingelaste rustdag naar het stadje Ciudad Quesada gegaan. Hier hebben we maar meteen het sjiekste hotel van de stad met balkon genomen om een aantal uren van het lokale park te kunnen genieten. Onder het genot van een sixpack halve liters bier....en chips....en pizza hut daarna (met een timer op de tafel voor super snelle en irritante service).
De volgende dag vroeg op om de bus van 6:30 naar Liberia te gaan. Een trip van zo'n 7 uur in lokale busjes, lachu. Het doel was om hier ong. 4 parken te bezoeken. Maar door onze fantastische voorbereiding is dit eigenlijk een beetje mislukt. De wegen naar 3 van de 4 parken zijn zo erg slecht dat er geen openbaar vervoer is. Een van de opties zou zijn om een stuk met de bus te gaan en de rest te liften, tsja geen zin in.
Daarom hebben we maar 1 park bezocht, het verhaaltje hierover lees je in het volgende bericht (deze wordt wat lang).